Artsen Ouderengeneeskunde

Het verhaal van Willy en Ronald

Grote collegialiteit, korte lijnen en nauw met elkaar samenwerken. Dat maakt voor Specialisten Ouderengeneeskunde Willy Beks en Ronald Rohling hét verschil. ‘Samen sta je sterker en dat komt de kwaliteit van de zorg ten goede.’

Collegialiteit en cohesie komt kwaliteit ten goede

Willy en Ronald zijn verbonden aan Zorgcentrum Ter Weel in Goes. ‘Wij kunnen hier vrij ons vak uitoefenen’, leg Willy uit. ‘Het is een platte organisatie en iedereen is makkelijk benaderbaar. Als wij dus voorstellen om zaken anders te regelen, wordt daarnaar geluisterd. We bepalen bijvoorbeeld zelf hoe we het werk verdelen, de vakanties inplannen of de diensten invullen. Wat mij ook opvalt, is de kwaliteit en betrokkenheid van het personeel – verzorgenden komen op hun vrije dag terug voor een patiëntenbespreking. Daardoor kun je ook makkelijker taken delegeren.’

Voor elkaar klaar staan

Ronald vult aan: ‘Niet alleen de onderlinge samenwerking is prettig, ook de contacten met de SO’s van andere instellingen in Goes en omgeving zijn goed. We werken samen in FTO-verband, de waarneemgroep is prima geregeld en er is grote onderlinge collegialiteit. Als het nodig is, vangen we elkaar op. Die cohesie bevordert de kwaliteit. Bijvoorbeeld bij de weekend-overdrachten worden casussen besproken. Je merkt dat je samen hetzelfde doel nastreeft.’

Goede zorg en grote betrokkenheid

Die kwaliteit voelen de bewoners van Ter Weel ook. ‘Uit onderzoeken blijkt dat ze tevreden zijn’, vertelt Willy. De artsen dragen daar hun eigen steentje aan bij. ‘In deze fase van hun leven zijn de omstandigheden moeilijk. Toch merken bewoners dat ze goed geholpen worden en daar zijn ze dankbaar voor. De familie is hier erg betrokken en de zorg gaat in nauw overleg met hen. Wat wij zien, is dat familieleden hier soms zelfs weleens vrijwilliger worden na het overlijden van hun dierbare. Voor driehonderd bewoners op onze negen locaties zijn rond de achthonderd vrijwilligers actief: ze maken tochtjes op de duo-fietsen, organiseren uitjes of gaan samen koken. Dat zorgt voor extra afleiding en komt de kwaliteit van leven ten goede.’

Complexe en intensieve zorg

Doordat mensen steeds ouder worden, wordt de zorg steeds complexer en intensiever. Ronald: ‘Als SO zijn we ook betrokken bij de diagnostiek. We zien relatief zeldzame ziektebeelden, zowel lichamelijk als geestelijk. Vaak kunnen we bewoners niet meer beter maken, maar wel proberen om – samen met verpleging en paramedici – deze laatste fase van hun leven zo optimaal mogelijk te laten verlopen. Daarbij moet je ook naar oplossingen durven kijken die in richtlijnen niet direct als zodanig genoemd worden.’

Filevrij en goedkoop wonen

Waarom Willy en Ronald in Zeeland zijn gaan werken? Willy: ‘Er was destijds in Nederland een overschot aan medici en hier was interessant werk. Ik zou nu niet meer terug willen naar de Randstad; het is hier heerlijk én betaalbaar wonen.’ Dat geldt ook voor Ronald: ‘Ik kende als Amsterdammer de provincie slechts van één vakantie en had toch wel wat vooroordelen. Nu ik hier eenmaal woon, wil ik niet meer terug. De mensen zijn ontzettend vriendelijk en behulpzaam, er is een divers cultureel aanbod en de sportieve mogelijkheden zijn erg groot. Ook zijn hier weinig files, hooguit in de zomer als Zeeland opeens enorm in trek is. Al die mensen zouden er eigenlijk moeten komen wonen en dat geldt zeker voor de artsen die wij zoeken.’